Stop met acteren: maskeren bij autisme
Veel vrouwen met autisme leren al vroeg maskeren: zich aanpassen, emoties verbergen en sociaal functioneren om erbij te horen. Maskeren voelt vaak veilig, maar het kost veel energie en kan leiden tot overprikkeling, stress en zelfs depressie.
Als moeder of in sociale situaties merk je dat je constant ‘aan’ staat. Glimlachen terwijl je verdrietig bent, doorgaan terwijl je uitgeput raakt, emoties verbergen zodat anderen zich comfortabel voelen… het is alsof je een actrice bent in je eigen leven.
Toen ik mijn diagnose autisme kreeg, vroeg ik me ineens af: “Ben ik aan het acteren, of is dit wie ik écht ben?” Dat besef zette alles op zijn kop. Het masker dat ooit bescherming bood, had me ook verwijderd van mezelf. Want wie ben ik nou eigenlijk echt.
Altijd doorgaan en overprikkeling
Veel vrouwen met autisme voelen de druk om altijd door te gaan. Werk, gezin, sociale verplichtingen… het gaat maar door. Het gevolg: overprikkeling, vermoeidheid en soms depressieve gevoelens. Maskeren houdt je in een constante actiestand, waardoor je het contact met je eigen emoties en jezelf kwijt kunt raken.
Het herkennen van deze patronen is de eerste stap naar verandering. Het is oké om te pauzeren, je gevoelens te erkennen en jezelf kleine momenten van rust te geven.
Maskeren en muziek: Maan raakt de kern
Het liedje van Maan, “Ze huilt, maar ze lacht”, vangt precies dit gevoel. Het laat zien dat glimlachen niet altijd betekent dat alles goed gaat, en dat het oké is om kwetsbaar te zijn. Voor vrouwen met autisme is dit een herkenbare ervaring: emoties verbergen en maskeren om te overleven.
Mijn ervaring en tips als autismecoach
Zelf herken ik het gevoel van maskeren maar al te goed. Ik herinner me een etentje met vrienden waarbij ik glimlachte en me voordeed alsof alles goed ging, terwijl ik vanbinnen uitgeput en verdrietig was. Mijn gezichtsspieren stonden helemaal gespannen, en pas later realiseerde ik me hoeveel energie ik daar dagelijks aan kwijt was.
Het masker dat ooit bescherming bood, voelde veilig, maar het hield me ook weg van mezelf. Het kostte me tijd, rust en echt contact met mijn gevoelens. Toen ik leerde te erkennen wanneer ik aan het maskeren was, en stap voor stap kleine stukjes van mezelf durfde te laten zien, begon ik langzaam mijn energie terug te krijgen en mezelf opnieuw te ontdekken.
Praktische tips om je masker af te zetten
Merk op wanneer je aan het maskeren bent: Let op je lichaam, gezichtsuitdrukking en gedachten. Voel wanneer je sociaal gedrag of een glimlach geacteerd is.
Laat één emotie per dag echt toe: Begin klein, voel je boos, verdrietig of blij en laat dat op een veilige manier zien.
Creëer bewuste rustmomenten: Plan momenten voor jezelf waarin je even kunt ontspannen, zonder je aan te passen aan anderen.
Schrijf op wat je voelt vs. wat je laat zien: Door dit verschil bewust te maken, krijg je inzicht in je maskers en wat echt van jou is.
Wees geduldig en mild: Het afzetten van je masker is een proces. Elke stap, hoe klein ook, is vooruitgang en helpt je jezelf beter te leren kennen.
Hoe meer je oefent met kleine momenten van echt jezelf zijn, hoe minder energie maskeren kost en hoe meer rust, balans en plezier je ervaart.
Waarom het de moeite waard is
Maskeren bij autisme kan bescherming bieden, maar houdt je ook gevangen in een leven dat niet volledig van jou is. Door kleine stappen te zetten, emoties toe te laten en je masker stukje bij beetje af te zetten, ervaar je vrijheid, energie en echte verbinding – met jezelf en met anderen.
Tip: luister naar Maan “Ze huilt, maar ze lacht" terwijl je stilstaat bij jezelf. Laat je emoties toe, voel en ontdek wie je echt bent.
Reactie plaatsen
Reacties