Vroeger kon ik alles… dacht ik.
“Vroeger deed je het gewoon.” Die opmerking hoor ik vaak. En eerlijk is eerlijk: vroeger deed ik het ook gewoon. Studeren, werken, zorgen, sporten, afspraken, sociale contacten… Ik ging maar door. Alsof er een knop in me zat die zei: niet zeuren, gewoon doorgaan.